Ik had deze week de grote eer om dagvoorzitter te zijn bij het Housing First Nederland Jaarevent en wat een mooie dag was dat. Een dag vol enthousiasme en een niet te stoppen energie, een dag waar we op terug kunnen kijken als de dag waarop de kijk naar dakloosheid veranderde. Een dag die meer verdient dan alleen 2 juni te zijn. Ik zou ervoor willen pleiten 2 juni uit te roepen tot Nationale Housing First dag.
De dag begon met de publicatie van de kamerbrief met de titel “Wonen eerst” waarin het kabinet de vernieuwde aanpak van dakloosheid presenteert. Hieronder de link
Daarna mocht ik staatssecretaris Maarten van Ooijen een paar vragen stellen en ik was benieuwd naar wanneer de dakloze hier iets van gaat merken en hoe hij de realisatie van woningen zag. De antwoorden waren duidelijk, het begint als een stroompje en moet uitgroeien tot een kolkende rivier en eindelijk is er een goede samenwerking tussen de ministeries verantwoordelijk voor de uitvoering van deze mooie plannen waar structureel 65 miljoen euro per jaar beschikbaar voor wordt gesteld.
Maar wat is Housing First nu eigenlijk? Ik citeer de site van Housing First.
Housing First is een zeer succesvol model (succespercentage van stabiel wonen > 80%), afkomstig uit de VS. Het is een vorm van wonen met ambulante, intensieve begeleiding en bedoeld voor dakloze mensen met meervoudige problemen, waarbij de toewijzing van een woning de start is van een traject waarbij zelfstandig wonen het doel is.
Ik ben zelf in 2013 middels Housing First weer zelfstandig gaan wonen. Ik was een ex-alcoholist met een huurbeperking en grote schulden, kreeg hierdoor via de reguliere weg geen huis en woonde in een woon- werkgemeenschap van Emmaus namelijk Emmaus Perspectief in Swalmen. Na mijn intake kreeg ik de indicatie en werd er een woning voor me gezocht, 2 april 2013 kreeg ik de sleutel van mijn appartement en ben gelijk verhuisd. Het gevoel wat er dan door je heen gaat is onbeschrijfelijk. Het gevoel van een sleutel in je zak, simpelweg kunnen zeggen dat je naar huis gaat, antwoorden aan de telefoon dat je thuis bent. Dit zijn voor de meesten onder ons no-brainers, je denkt er niet bij na omdat het zo gewoon is. Laten we het dan ook gewoon maken voor iedereen.
Ik werk tegenwoordig als ervaringsdeskundige bij het Leger des Heils in Enschede met als voornaamste taak het runnen van de inloop. De inloop is een plek waar de mensen die op straat leven een middag rust kunnen hebben. Een praatje maken, koffie en of thee drinken, ik zorg dat er fruit is, ik kook dagelijks een warme maaltijd en praat met deze mensen die de zwaarste tijd van hun leven doormaken. Toen ik gisteren 1 van de vaste gasten vertelde waar ik 2 juni was en wat er besproken was, barstte hij in tranen uit, zo blij dat er eindelijk iets stond te gebeuren. Dat raakte me en maakt het des te moeilijker om om half 5 te zeggen dat we gaan sluiten. En dan gaan ze ondanks alles naar buiten en wensen mij een fijn weekend. Hoe krom is deze wereld geworden.
Ik wil afsluiten met benadrukken dat Housing First de manier is om dakloosheid op te lossen, en ik hoop dat iedereen, iedere gemeente, iedere woningbouwvereniging, iedere bestuurder, iedere zorgverlener en eigenlijk ieder weldenkend mens dit omarmt en dat we samen dit grote probleem gaan oplossen want IEDEREEN HEEFT RECHT OP EEN HUIS.
Fijn weekend en liefs Frank.
NooitMeerBuitenSlapen 